(Қудам Рўзибканинг порлоқ хотирасига бағишланади)
Она азиз, она ҳур,
Баҳоси йўқ зотдир у,
Олам-олам олтин-дур,
Она бўлмаса оғу.
Кеча юрган Рўзибка,
Бугун орамизда йўқ.
Тақдир тақозасига,
Тан бермасдан илож йўқ.
Туғилмоқ бор, ўлмоқ бор,
Кимнинг кўнгли тўлибди.
Бу фонийга, айтинглар,
Ким ҳам устун бўлибди.
Гули эди даврани,
Қиздирар эди албат.
Сўзлар эди ҳаммани,
Баравар этиб хурсанд.
Невараси Сардорнинг,
Суннат тўйин эсладик.
Бахтдан сармаст аёлнинг,
Шод юришин изладик.
Эркин қудага қийин,
Айрилди у ёридан.
Бир ёстиққа бош қўйган,
Суюкли дилдоридан.
Онасидан айрилиб,
Ўғил-қизлар йиғлайди.
Каъбам – онам, дейишиб,
Юрак-бағрин тиғлайди.
Она азиз, она ҳур,
Баҳоси йўқ зотдир у.
Олам-олам олтин-дур,
Она бўлмаса оғу.
Тошпўлат ЗОИТХОНОВ,
Югнак қишлоғи.