Соғиндим, болалик чоғ кўчаларин,
Онажоним алла айтган кечаларин.
Соғиндим, ўйинқароқ болалигим,
Қайда қолдинг, биздан йироқ подшоҳлигим!
Яланг оёқ югуришган қизлар қани?
Соғинаман, эссизгина дўстим сани.
Лойчалардан ясар эдик кулча нонлар,
Яна қайтиб келармикин, ўша онлар?
Қўғирчоқлар ўйнай десам, ярашмас ҳеч,
Шаддодликлар қилай десам, ярашмас ҳеч.
Талашардик дугонажон ўйинчоқлар,
Қўлимизга тақиб олиб кўзмунчоқлар!
Энди эса разм солиб ўғил-қизга,
Ёдга тушар ўйинқароқ болалигим!
Амин бўлдим яна бир бор ушбу сўзга,
Дейишади, “Болалигим – подшоҳлигим!”.
Гулчеҳра ИЗЗАТУЛЛАЕВА.